Είναι γνωστό ότι οι λαοί με μεγάλη ποδοσφαιρική παράδοση ζουν και αναπνέουν για το άθλημα. Χώρες όπως η Αγγλία, η Γερμανία, η Ιταλία, η Ολλανδία μαζί με τα υπόλοιπα προϊόντα εξάγουν και ποδόσφαιρο.
Σαν φοιτητής Erasmus μου δόθηκε η ευκαιρία να βρεθώ σε μια μικρή, για τα δεδομένα της χώρας, πόλη στα κεντρικά της Γερμανίας, το Mainz, όπου ομολογουμένως θα αγνοούσα την ύπαρξη της, αν δεν υπήρχε η συνονόματη ομάδα η οποία είναι εδώ και πολλά χρόνια στη Bundesliga. Η ομάδα μάλιστα, μετά την κατάκτηση της Premier League από το σύνολο του Juergen Klopp , ήρθε στο προσκήνιο καθώς ο Γερμανός τεχνικός έχει συνδέσει σχεδόν όλη του την καριέρα με τη Mainz. Από το 1990-2001 ως παίκτης και από το 2001-2008 ως προπονητής της και την είχε οδηγήσει μέχρι και στην έξοδο στις ευρωπαϊκές διοργανώσεις και στα μεγάλα «σαλόνια» της Bundesliga.
Από την πρώτη κιόλας στιγμή που έφτασα, θεώρησα την εξάμηνη παραμονή μου εκεί ως μια πρώτης τάξεως ευκαιρία να πραγματοποιήσω το όνειρο μου, να παρακολουθήσω δηλαδή αγώνα της Bundesliga και να νιώσω έτσι όσο μπορώ τη μαγεία.
Μάλιστα ήμουν αρκετά τυχερός μιας και η εστία μου βρισκόταν ακριβώς απέναντι από το ολοκαίνουργιο στάδιο της ομάδας, την “Opel arena”. Η ονομασία του γηπέδου καθόλου τυχαία δεν είναι καθώς σχεδόν
όλοι οι κάτοικοι της μικρής αυτής πόλης εργάζονται στο εργοστάσιο παραγωγής αυτοκινήτων της Opel.
Μετά από δυο ματς εκτός, έρχεται επιτέλους η ώρα για τον εντός έδρας αγώνα κόντρα στην Κολωνία. Η πόλη είναι ήσυχη, μέχρι την Πέμπτη, που αρχίζεις και νιώθεις στην ατμόσφαιρα τον ηλεκτρισμό, την αγωνία και την προσμονή.
Ημέρα του ματς, ξυπνάω πρωί από τις φωνές και τα συνθήματα. Είναι οι οπαδοί που κατευθύνονται,όχι προς το γήπεδο,αλλά προς το κέντρο της πόλης προκειμένου να μαζευτούν, να πιούν ,να συζητήσουν για την ομάδα, και μετά όλοι μαζί να πάνε στο γήπεδο. Η πόλη γιορτάζει, μπορείτε να το φανταστείτε; Ένα τυχαίο Σαββατοκύριακο του Οκτωβριου και η πόλη είναι γεμάτη ένταση από τον κόσμο που είναι στο κέντρο της και απολαμβάνει Bratwurst μαζί με άφθονη παγωμένη μπυρα.
Είναι η ώρα να φτάσουν από τον κεντρικό σταθμό των τρένων (Hauptbahnhof) και οι οπαδοί της Κολωνίας. Αστυνομία πουθενά. Αρπάζουν γρήγορα τις μπύρες τους και κατευθύνονται στο γήπεδο.
Ξαφνικά το κέντρο αδειάζει και όλη η πόλη μετατοπίζεται προς το γήπεδο, μαζί τους κι εγώ που κρατάω στα χέρια μου ένα τεράστιο ποτήρι μπύρας.
Από τη στάση μέχρι τις θύρες του γηπέδου, μια ευθεία διαδρομή όπου όλη η πόλη γίνεται ένα, με μικρά πηγαδάκια, και συνθήματα. Τρέχουν όλοι γρήγορα για να προλάβουν να βρουν τη θέση τους. Περνάω τον έλεγχο μπαίνω στη θύρα μου, αντικρίζω όλο το στάδιο. ΕΠΙΒΛΗΤΙΚΟ. Οι παίκτες έχουν βγει για ζέσταμα κι εγώ φωτογραφίζω τα πάντα προσπαθώντας να τα αποτυπώσω μέσα στο μυαλό μου όσο καλύτερα γίνεται.
Το στάδιο γεμίζει και είναι η ώρα που θα σηκωθούμε όλοι όρθιοι για να τραγουδήσουμε ένα ίσως από τα εμβληματικότερα τραγούδια στην ιστορία του ποδοσφαίρου, το You Will Never Walk Alone, καθώς η ομάδα της Mainz είναι αδερφοποιημένη με τη Liverpool.
Το ματς είναι εντυπωσιακό και η ποιότητα ποδοσφαίρου και θέασης είναι ακόμα καλύτερη από αυτή που είχα φανταστεί. Η ομάδα κερδίζει και οι πανηγυρισμοί κρατάνε και μέσα στο γήπεδο και εκτός καθώς αδειάζει. Η ομάδα κέρδισε τους πολύτιμους τρεις βαθμούς για τον αγώνα που κάνει να βρεθεί στη μέση του βαθμολογικού πίνακα. Ακολουθούν πολλά ματς, με την Fortuna Düsseldorf , τη Freiburg, τη Bayern Munchen , τη Borussia Dortmund , τη Schalke. Το ένα καλύτερο από το άλλο. Ο Lewa, ο Müller , ο Reus , ο Sancho, όλοι μπροστά μου να τους βλέπω να σκοράρουν.
Η ομάδα, τελικά θα τερματίσει 15η, μία θέση πάνω από την επικίνδυνη ζώνη, καταφέρνοντας στο τέλος να πάρει σπουδαίες νίκες και να κλειδώσει την παραμονή της ουσιαστικά 3 αγωνιστικές πριν τη λήξη του πρωταθλήματος.
Μπορεί να μην είναι μεγάλη και σπουδαία, μπορεί να μην έχει κατακτήσει πολλούς τίτλους όπως η Bayern Munchen αλλά ποιος είπε ότι το ποδόσφαιρο είναι οι τίτλοι;
Τις τελευταίες 11 χρονιές καταφέρνει με τον έναν ή με τον άλλον τρόπο να σώσει την παρτίδα και να παραμείνει στη μεγάλη κατηγορία. Μάλιστα μετά την 8η συνεχόμενη κατάκτηση του πρωταθλήματος από την μπάγερν και το αντίστοιχο μπλουζάκι τίτλου, η Mainz έβγαλε μπλουζάκια αναγράφοντας στα Γερμανικά, «Τι να μας πουν οι 8 συνεχόμενες κατακτήσεις, προσπάθησε να σωθείς 11 συνεχόμενες φορές» .
Είναι πολύ πιθανό φέτος να βρεθεί στη δεύτερη κατηγορία της Γερμανίας καθώς βρίσκεται στον πάτο της βαθμολογίας με 0 βαθμούς και η εικόνα της δεν πείθει, αλλά αυτό δεν αλλάζει την σύνδεση που υπάρχει. Σε αυτήν την αγωνιστική κόντρα στη Gladbach άγγιξε το τρίποντο, όμως δέχτηκε δύο γκολ προς το τέλος του αγώνα κι έτσι έχασε με 3-2. Παρ’όλα αυτά μία ομάδα που τη στηρίζει και τη ζει η ίδια η πόλη, μία ομάδα που προσφέρει χαρά στους φιλάθλους της, μετά από μια δύσκολη εβδομάδα, μία ομάδα που κάνει μία ολόκληρη πόλη να χτυπά στο ρυθμό της, δεν μπορείς παρά να την αγαπάς και να την ακολουθείς. Γυρνώντας στην Ελλάδα πέρα από τα αναμνηστικά, έφερα μαζί μου εικόνες και συναισθήματα που μόνο τα μεγάλα ξένα πρωταθλήματα μπορούν να σου προσφέρουν.
Keep the Faith
FSV Mainz 05 🔴⚪️
**Οι φωτογραφίες αντλήθηκαν από το προσωπικό αρχείο**
