Κάποιοι πολύ μεγαλύτεροι από εμάς πρόλαβαν να θαυμάσουν την Milan των 50s και 60s των Cesare Maldini, Gianni Rivera και Giovanni Trapattoni. Άλλοι έγιναν οπαδοί των “Rossoneri” βλέποντας την ομαδάρα των Baresi,Tassoti, Gulit και Van Basten να «σαρώνει» στα early 90s.Οι νεότεροι μεγαλώσαμε με Kaka,Shevchenko και Paolo Maldini.Όπως και να έχει, η πλειοψηφία των υγιώς σκεπτόμενων φιλάθλων μάλλον θα πρέπει να είναι ιδιαιτέρως χαρούμενη που ξαναβλέπει την Milan να τα πηγαίνει εξαιρετικά με τον Stefano Pioli στον πάγκο.
Ο Ιταλός τεχνικός συμπλήρωσε έναν χρόνο ως προπονητήσυχα του συλλόγου και έχει καταφέρει να επαναφέρει τα χαμόγελα στο πρόσωπο των οπαδών. Η “pandemic season” 2019-2020 που διήρκησε κάτι παραπάνω από ένα χρόνο, ξεκίνησε ουσιαστικά για τους Μιλανέζους την 14η του Ιούνη , όταν και ένας από τους club legends , ο Paolo Maldini , ανέλαβε τον ρόλο του τεχνικού διευθυντή. Μια από τις πρώτες κινήσεις του ήταν να προσλάβει τον Marco Giampaolo ως προπονητή της ομάδας. It didn’t age well. Μετά από ένα κάκιστο ξεκίνημα στο Campionato (4 ήττες στα πρώτα 7 παιχνίδια) o Giampaolo απολύθηκε και στις 9 Οκτωβρίου του 2019 ανέλαβε ο νυν coach της ομάδας.
Οι οπαδοί της Milan δεν είδαν με καθόλου καλό μάτι αυτήν την κίνηση. Το hashtag #Pioliout έγινε δημοφιλέστατο στο Twitter προτού ακόμα ο 55χρονος τεχνικός καθίσει καλά καλά στον πάγκο σε επίσημο παιχνίδι. Το ξεκίνημα δεν ήταν καλό. H επτά φορές κάτοχος του Champions League συνέχισε τις μη πειστικές εμφανίσεις , με αποκορύφωμα την συντριβή με 5-0 από την Atalanta 3 ημέρες πριν τα Χριστούγεννα. Ο Pioli ήξερε πως κάτι έπρεπε να αλλάξει.
Ο προκάτοχος του έπαιζε 4-4-2 με ρόμβο στα χαφ και τους Piatek και Leao στην κορυφή. Όταν ανέλαβε ο Pioli αποφάσισε να γυρίσει το σύστημα σε 4-3-3 με τους Paqueta και Bonaventura στο πλάι του Bennacer και τον Calhanoglu να αγωνίζεται στα εξτρέμ. Η Milan σε αυτό το διάστημα έπαιξε 12 φορές 4-3-3 με απολογισμό 4 νίκες,4 ισοπαλίες και 4 ήττες. Το χειρότερο; Σκόραρε μόλις 12 γκόλ αυτό το διάστημα. Ο Piatek ήταν απογοητευτικός , σκοράροντας 1 τέρμα από open play σε 1199 αγωνιστικά λεπτά. Ο Πολωνός αποχώρησε τον Ιανουάριο με προορισμό το Βερολίνο και την Hertha μετρώντας 4 γκόλ ( τα 3 με penalty) . To πρόβλημα του ήταν πως δεν τελείωνε τις φάσεις, κάτι που φανερώνεται και από το underperforming του στα xGoals (7.52) . Έπρεπε δηλαδή να έχει πετύχει τουλάχιστον 3-4 περισσότερα τέρματα.
O Ιανουάριος ήταν ο πιο κρίσιμος μήνας. Η Milan ήταν 13η στο πρωτάθλημα μπαίνοντας στο νέο έτος αν και με βάση τα xGoals της (1.4 ανά αγώνα) θα έπρεπε να είναι κάπου μεταξύ 6ης και 7ης θέσης. Ποδοσφαιριστές ήταν δυσαρεστημένοι (Paqueta,Rebic) , ο Suso έπαιζε σαν ένας Regista περασμένης δεκαετίας και γενικότερα η βαριά ήττα στο γειτονικό Bergamo είχε κρούσει για τα καλά τον κώδωνα του κινδύνου. Τότε εμφανίστηκε σαν Deus ex machina-ελληνιστί «από μηχανής θεός»- ο Zlatan Ibrahimovic.
Ο Σουηδός striker στα 39 του άφησε το τροπικό κλίμα της Καλιφόρνια και επέστρεψε στον ιταλικό βορρά και το αγαπημένο του Μιλάνο . Μετά από 11 μήνες μπορούμε να πούμε με βεβαιότητα πως έπραξε ορθότατα. Ο Maldini έφερε στο “San Siro” τους Saelemaekers και Kjaer , με τους Piatek ,Suso , Ricardo Rodriguez και 3-4 ακόμα αναπληρωματικούς να αποχωρούν. Ο Pioli έπρεπε να πάρει δραστικές αποφάσεις αν ήθελε να παραμείνει στον πάγκο της ομάδας και η παρουσία του Zlatan έλυσε τα χέρια του προπονητή από την Parma.
Στις 26 Δεκέμβρη οριστικοποιήθηκε η επιστροφή του Σουηδού , με τον παίκτη να ντεμπουτάρει 10 μέρες αργότερα στο ισόπαλο 0-0 με αντίπαλο την Sampdoria. Ο Pioli είχε πλέον τον Target Man που χρειαζόταν και αποφάσισε να γυρίσει το σύστημα αρχικά (το κράτησε μόλις για 5 μάτς ) σε 4-4-2 ,με Leao και τον Zlatan στην κορυφή , και αργότερα στο αγαπημένο του 4-2-3-1, το οποίο προτιμούσε να χρησιμοποιεί στις περισσότερες ομάδες που προπόνησε στο παρελθόν. Ο Kjaer τοποθετήθηκε δίπλα στον Romagnoli παίρνοντας την φανέλα βασικού «σπίτι» του , με τον Kessie να πλαισιώνει τον Bennacer σε ένα pivot στο κέντρο. Ο Calhanoglu επανήλθε στην φυσική του θέση σαν δεκάρι , πίσω από τον Ibra, ενώ στα φτερά ο Ιταλός τεχνικός προτιμούσε κυρίως τους Castillejo και Rebic.
Ο Σέρβος ήταν το μεγάλο στοίχημα. Η Milan τον είχε αποκτήσει το καλοκαίρι του 2019 από την Eintracht ως δανεικό με option αγοράς , όμως στο πρώτο μισό του πρωταθλήματος ήταν ωσεί παρών. Ο Rebic δεν ήταν μεταξύ των βασικών επιλογών του Pioli , αγωνιζόμενος μόλις για 180 λεπτά στην Serie A μέχρι τον Γενάρη. Έφτασε μια ανάσα από την επιστροφή του στην Φρανκφούρτη όμως τελικά παρέμεινε στο Μιλάνο . To turning point για τον 26χρονο ήταν το παιχνίδι της 19ης Ιανουαρίου απέναντι στην Udinese. Μπαίνει στο παιχνίδι με το σκορ στο 1-1 , χάρη σε ένα πλασέ από το ύψος του penalty δίνει το προβάδισμα στην ομάδα του , η φιλοξενούμενη ισοφαρίζει και εκεί που όλα δείχνουν χαμένα, ο Rebic με ένα σχεδόν άρτιο τελείωμα μέσα από την περιοχή δίνει την νίκη στην ομάδα του με 3-2. Αυτή ήταν η 3η διαδοχική επικράτηση για τους ” Rossoneri ” , με την παρουσία του Ibrahimovic να έχει δώσει την «ένεση» ψυχολογίας που χρειάζονταν άπαντες στο “San Siro”.
Η Milan , από τον Ιανουάριο ως και την διακοπή του Μαρτίου μέτρησε 6 νίκες και 4 ισοπαλίες σε 12 αγώνες .Φαινόταν ότι κάτι είχε αλλάξει στο Μιλάνο. Η αγωνιστική άνοδος του Rebic ,που πέτυχε εντέλει 11 τέρματα στο δεύτερο μισό του πρωταθλήματος και αναδείχτηκε πρώτος σκόρερ της ομάδας, η έλευση Ibrahimovic , η εμπιστοσύνη των διοικούντων στον Pioli , η αλλαγή συστήματος, όλα αυτά έπαιξαν τον ρόλο τους. Η έκρηξη όμως ήρθε μετά την διακοπή.
Η Milan σε αυτό το διάστημα πέτυχε 9 νίκες και 3 ισοπαλίες, έμεινε αήττητη και τερμάτισε στην 6η θέση του Campionato. Η αλλαγή συστήματος έφερε αποτέλεσμα, μιας και η Milan πέτυχε 35 τέρματα στα 12 ματς μετά την διακοπή . Ένας μέσος όρος σχεδόν τριών τερμάτων ανά αγώνα , ενώ ανέβηκε και ο αριθμός των xGoals φτάνοντας τα 2,16 ανά αγώνα στα παιχνίδια του Ιουνίου-Ιουλίου-Αυγούστου.
Αυτή η εντυπωσιακή πορεία της ομάδας στο δεύτερο μισό οδήγησε σε ραγδαίες εξελίξεις στον τομέα του προπονητή. Η Milan είχε συμφωνήσει με τον Ralf Rangnick , τον πολύπειρο Γερμανό, ώστε να αναλάβει από την τρέχουσα σεζόν , όμως μετά τις δύο σπουδαίες επικρατήσεις απέναντι σε Lazio και Juventus ανακοινώθηκε η παραμονή του Pioli για ακόμα δύο χρόνια. Ήταν η επιβράβευση για τον Ιταλό κόουτς που ανέλαβε ένα πολύ δύσκολο εγχείρημα και κατόρθωσε να τα βγάλει εις πέρας με μεγάλη δόση επιτυχίας. Ένας άριστος επαγγελματίας , δεν επηρεάστηκε ούτε από την αρνητικότητα που υπήρχε εξ αρχής προς το πρόσωπο του ,ούτε από την ενδεχόμενη αντικατάσταση του με τον Rangnick.Άξιος συγχαρητηρίων είναι και ο Paolo Maldini , ο οποίος διέγνωσε εγκαίρως το λάθος που έκανε προσλαμβάνοντας τον Giampaolo , ενώ είχε το σθένος να στηρίξει τον Pioli και τον Δεκέμβρη αλλά και τον Ιούλιο.
Η Milan συνεχίζει στους ίδιους ρυθμούς και την φετινή σεζόν , καθώς μετράει 10 νίκες και 1 ισοπαλία σε Serie A και Europa League . Η αγωνιστική συνταγή είναι πανομοιότυπη , με τον Pioli να κάνει απλά κάποιες μικροαλλαγές σε πρόσωπα. Ο Davide Calabria έχει καθιερωθεί στην θέση του δεξιού οπισθοφύλακα , μιας και έχει ξεκινήσει και στα 6 παιχνίδια της Serie A. Οι άλλες δύο διαφοροποιήσεις αφορούν τα εξτρέμ, με τους Saelemaekers και Leao να ξεκινάνε στο βασικό σχήμα αντί των Castillejo και Rebic (τραυματίας) .
Ο Pioli βγάζει την ομάδα του ψηλά στο γήπεδο για pressing , παρά την παρουσία του 39χρονου Zlatan Ibrahimovic στην κορυφή της επίθεσης . Ο Σουηδός έχει περιορισμένες δυνατότητες στον συγκεκριμένο τομέα , γι’ αυτό ο Pioli επιλέγει δύο πλάγιους με πολύ υψηλό work rate (ειδικά ο Βέλγος) ώστε να καλύψει την συγκεκριμένη αδυναμία. Ο Leao έχει ξεκινήσει φανταστικά τη season μετρώντας 3 γκόλ ενώ έχει μοιράσει και 3 ασίστ. Η επιστροφή του Rebic έχει επιφέρει έναν ευχάριστο πονοκέφαλο στον 55χρονο τεχνικό αναφορικά με το ποιούς θα χρησιμοποιεί. Η παρουσία του Theo Hernandez είναι κομβική για τα «θέλω» του Pioli , που ζητάει από τον Γάλλο μπάκ να ανεβαίνει «βαθιά» στο γήπεδο και να επιτίθεται συνεχώς. Η σταθερότητα του Calabria στον αμυντικό τομέα έχει επιφέρει την απαραίτητη ισορροπία στα δύο άκρα των “Rossoneri ” .
Ένας από τους στόχους του club είναι να διατηρήσει τον χαμηλό μέσο όρο ηλικίας του ρόστερ. Αυτό το εγχείρημα έχει ξεκινήσει τα τελευταία χρόνια και έρχεται σε αντίθεση με την Milan περασμένων δεκαετιών που αποτελούνταν κυρίως από πιο έμπειρους ποδοσφαιριστές. Έτσι , η ομάδα του ιταλικού βορρά προχώρησε στην απόκτηση νεαρών ελπιδοφόρων ποδοσφαιριστών όπως ο αποκαλούμενος «Νέος Pirlo» , Sandro Tonali , οι Brahim Diaz και Diogo Dalot ως δανεικοί και ο Jens Petter Hauge. Η περίπτωση του τελευταίου έχει ιδιαίτερο ενδιαφέρον .
Ο 21χρονος Νορβηγός έκανε την breakout season του στην Νορβηγία με την φανέλα της μέλλουσας πρωταθλήτριας Bodo Glimt , πετυχαίνοντας 17 γκόλ και μοιράζοντας 12 ασίστ σε 21 παιχνίδια . Ο παίκτης παρακολουθούνταν στενά από την Manchester United , η οποία μάλιστα είχε «δικό της» άνθρωπο σε πολλά παιχνίδια της Glimt . Έλα όμως που η μοίρα έφερε αντιμέτωπη την νορβηγική ομάδα απέναντι στους “Rossoneri” για τον 3ο προκριματικό γύρο του Europa League. Ήταν η ευκαιρία του Hauge να συστηθεί στην ποδοσφαιρική Ευρώπη. Ένα γκόλ με «κεραυνό» εκτός περιοχής και μια ασίστ συνοδευόμενα από εξαιρετική εμφάνιση , «ανάγκασαν» την Milan να δαπανήσει 5 εκατομμύρια ευρώ και να τον κάνει δικό της. Ο Νορβηγός θα χρειαστεί χρόνο προσαρμογής , αν και έχει ήδη ανοίξει λογαριασμό σκοράροντας στο νικηφόρο 1-3 απέναντι στην Celtic .
Κανείς δεν είναι σίγουρος για το αν η Milan θα συνεχίσει να αποδίδει σε τέτοια επίπεδα , ή αν θα ξανακυλήσει στην μετριότητα των περασμένων σεζόν . Το κρίσιμο ερώτημα είναι το εξής. Είναι ο Stefano Pioli ο ιδανικός προπονητής για να επαναφέρει την ομάδα στον δρόμο των επιτυχιών ; Δύσκολο να απαντήσει κάποιος με βεβαιότητα. Το μόνο σίγουρο είναι πως ο Ιταλός προπονητής έχει φέρει μια σταθερότητα στην ομάδα και την έκανα ξανά fun to watch. Μπορεί να μην είναι ο σπουδαιότερος tactician του πλανήτη , όμως σίγουρα είναι ένας προπονητής-ψυχολόγος . Ο Maldini το κατάλαβε αυτό από την πρώτη στιγμή , όντας ένας άνθρωπος που πέρασε λίγο-πολύ 20 χρόνια σε αυτά τα αποδυτήρια και έχει την απαραίτητη εμπειρία για να κρίνει τέτοιες καταστάσεις.
Ο Pioli, σε συνδυασμό με την παρουσία του Ibrahimovic , άλλαξε το mentality των παικτών του , δίνοντας τους το απαιτούμενο κίνητρο που χρειάζονταν . Είναι ένας άνθρωπος που θορυβήθηκε από τον θάνατο του πρώην αρχηγού Fiorentina, Davide Astori , καθώς εκείνη την εποχή ήταν προπονητής τον “Viola”. Παρ ‘όλα αυτά , αναφερόμενος στο περιστατικό , τονίζει πάντα το πόσο δύναμη άντλησε από το συμβάν αλλά και πόσο πολύ «μεγάλωσε» σαν άνθρωπος.
Αν αυτή η φουρνιά ποδοσφαιριστών καταφέρει και φέρει το Scudetto στο “San Siro” στο άμεσο μέλλον , τότε ο Ιταλός τεχνικός θα φέρει μεγάλο μερίδιο σε αυτή την επιτυχία. Ακόμη κι αν τότε δεν βρίσκεται στον πάγκο των Μιλανέζων , θα μνημονεύεται ως ο άνθρωπος που έβαλε και πάλι την ομάδα σε σωστά μονοπάτια .
