Το Mollet del Malles είναι μια μικρή πόλη 50 χιλιάδων κατοίκων που απέχει 25 χιλιόμετρα από το κέντρο της Βαρκελώνης. Εκεί μεγάλωσε η Alexia Putellas όπως και ολόκληρη η οικογένεια της , εκεί η -28χρονη πλέον- Ισπανίδα έκανε τα πρώτα της ποδοσφαιρικά βήματα σε ηλικία 7 ετών. Ένα κορίτσι που έπαιρνε στα κρυφά μια μπάλα και έβγαινε να παίξει στο πάρκο της γειτονιάς της ή στο προαύλιο του σχολείου πιθανότατα δεν πίστευε ποτέ ότι θα φτάσει να κατακτήσει το τρέμπλ με την Μπαρτσελόνα και την Χρυσή Μπάλα κάποια χρόνια αργότερα. Όμως, η Alexia το κατάφερε μέσα από την σκληρή δουλειά , το πείσμα της και το πάθος της για το ποδόσφαιρο. “Πάντα ήθελε να πετύχει περισσότερα” , τόνισε ο Xavi Llorens , προπονητής της στην Μπαρτσελόνα από το 2012 έως το 2017. Πως έφτασε μέχρι εδώ ;
To 2001 μια φίλη της οικογένειας ονόματι Noelia έπαιζε στην πρώτη ομάδα της Σαμπαντέλ , τον σύλλογο της περιοχής. Η θεία και οι γονείς της Putellas της μίλησαν για την Alexia και τότε η Noelia τους προέτρεψε να την φέρουν στην ομάδα. Η Putellas ήταν η μικρότερη της ομάδας και πολλές φορές βρισκόταν αντιμέτωπη με κορίτσια ηλικίας 11 και 12 ετών. Η ίδια “ομολόγησε” πως εκνευριζόταν συχνά πυκνά διότι δεν μπορούσε να κλοτσήσει δυνατά ή να σηκώσει την μπάλα , όπως έκαναν τα άλλα κορίτσια. “Ήξερα ότι έπρεπε και να διαβάζω για το σχολείο αλλά αυτό που πραγματικά με χαροποιούσε από μικρή ήταν να παίζω ποδόσφαιρο” , αναφέρει η Putellas.
Από μικρή υποστήριζε την Μπαρτσελόνα και μάλιστα έπαιρνε το λεωφορείο μαζί με τον πατέρα της προκειμένου να παρακολουθήσει παιχνίδια της ανδρικής ομάδας στο “Camp Nou”. Το όνειρο της να φορέσει την μπλαουγκράνα φανέλα ως παίκτρια έγινε για πρώτη φορά πραγματικότητα το 2006 , όταν και μεταπήδησε στον σύλλογο ύστερα από 5 χρόνια παρουσίας στην Σαμπαντέλ. Η πρώτη της θητεία στην Μπάρτσα βέβαια κράτησε μόλις ένα χρόνο λόγω ανακατατάξεων στα νεανικά τμήματα του συλλόγου και τότε η Putellas αναγκάστηκε να μετακομίσει στην γειτονική Εσπανιόλ , κάτι που έκαναν και πολλές συμπαίκτριες της.
Η Putellas παρέμεινε στην Εσπανιόλ για μια τετραετία και τη σεζόν 2010-11 έκανε το ντεμπούτο της με την μεγάλη ομάδα σε ηλικία 16 ετών. Την τελευταία της σεζόν έγινε βασικό μέλος της, πραγματοποιώντας εξαιρετικές εμφανίσεις. Η Εσπανιόλ έφτασε μέχρι τον τελικό του κυπέλλου όμως ηττήθηκε με 1-0 από την Μπαρτσελόνα στην παράταση. Εκείνη τη σεζόν η Putellas πήρε μέρος με την Ισπανία στο Μουντιάλ κάτω των 17 ετών , με την χώρα της να χάνει στον ημιτελικό από την Νότια Κορέα και εντέλει να τερματίζει τρίτη νικώντας στον μικρό τελικό τις Βορειοκορεάτισσες. H τότε παίκτρια της Εσπανιόλ μέτρησε 1 γκολ και 3 ασίστ στην διοργάνωση , όλες στους αγώνες νοκ-άουτ.
Το 2011 , όντας μια από τις πιο ανερχόμενες παίκτριες στην χώρα , παίρνει την απόφαση να φύγει από την Βαρκελώνη και να μετακομίσει στην Βαλένθια για να παίξει με την φανέλα της Λεβάντε. Ο τότε προπονητής της ομάδας , Antonio Contreras , πίστευε πολύ στην ίδια και ήταν ο άνθρωπος που την βοήθησε να εξελίξει το παιχνίδι της. Η Λεβάντε ήταν μια ομάδα με πολλές έμπειρες παίκτριες στο ρόστερ της και το περιβάλλον που επικρατούσε στον σύλλογο βοήθησε πάρα πολύ την Putellas τόσο αγωνιστικά όσο και πνευματικά. Αγωνιζόμενη ώς δεκάρι πέτυχε 15 γκολ σε 34 αγώνες , όντας η πρώτη σκόρερ της ομάδας της εκείνη την σεζόν.
Η breakout σεζόν της Putellas δεν είχε καλή κατάληξη για την ίδια , καθώς έχασε τον πατέρα της σε ηλικία 17 ετών. Ο άνθρωπος που έκανε τόσες θυσίες για να πραγματοποιηθεί το όνειρο της , που την πηγαινοέφερνε από το Mollet μέχρι το Sabadell έχοντας μόλις σχολάσει από την δουλειά του , δεν ήταν πλέον στην ζωή. “ Ο πατέρας μου ήταν παθιασμένος για το ποδόσφαιρο όμως δεν μου έδινε τεχνικές οδηγίες για το πως να κινούμαι μέσα στο γήπεδο. Με συμβούλευε προκειμένου να έχω σωστό work ethic , να δείχνω επιμονή.”
Η Putellas αποκάλυψε στο πρόσφατο ντοκιμαντέρ ονόματι “Perseguint un somni” , που είναι αφιερωμένο στην ίδια , ένα τατουάζ που έκανε στην μνήμη του πατέρα της. Πρόκειται για μια φωτογραφία των δύο όταν η ίδια ήταν 4-5 μηνών , κρατώντας μια μπάλα της Μπαρτσελόνα , ευρισκόμενη στην αγκαλιά του μπαμπά της. Αυτήν την φωτογραφία αποτύπωσε στο κορμί της, ενώ πολλές φορές πανηγυρίζει ένα γκολ της δείχνοντας με τα δύο δάχτυλα στον ουρανό.
Το καλοκαίρι του 2012 , λίγο μετά τον θάνατο του πατέρα της , η Putellas επικοινωνεί με τον Xavi Llorens και ο προπονητής της Μπαρτσελόνα την πείθει να επιστρέψει στην ομάδα που αγάπησε από παιδί. Από την πρώτη κιόλας σεζόν της με την Μπαρτσελόνα έδειξε τις ικανότητες της. Μέλος της αρχικής ενδεκάδας κατέκτησε το πρωτάθλημα το τρεις συνεχόμενες χρονιές (2013-15) και δύο φορές το κύπελλο (2013,2014) με την ίδια να αναδεικνύεται MVP και των δύο τελικών. Η Μπαρτσελόνα , παρότι συμμετείχε στο Champions League και έφτασε μέχρι τα ημιτελικά της διοργάνωσης για πρώτη φορά στην ιστορία της το 2017 , έμεινε τέσσερα χρόνια χωρίς πρωτάθλημα , κάτι που επανέλαβε ξανά το 2020.
Αυτές οι τέσσερις σεζόν αποτέλεσαν το ένα σημείο-κλειδί για την εξέλιξη αυτής της ομάδας, σύμφωνα με την Putellas. Το άλλο ήταν ο χαμένος τελικός του 2019 με αντίπαλο την Λυόν. Η γαλλική ομάδα είναι η πολυνίκης του θεσμού με 7 κατακτήσεις και έκανε επίδειξη δύναμης εκείνη την ημέρα , επικρατώντας με 4-1 των Μπλαουγκράνα. “Ήταν σε άλλο επίπεδο. Ένιωθα πως ήταν ανώτερες από εμάς σε όλα. Δε ξέρω αν ποτέ κάποια άλλη ομάδα θα καταφέρει να πετύχει αυτό που έκαναν. Είναι απίστευτο. Όμως , αυτό το παιχνίδι μας βοήθησε να καταλάβουμε πόσο ψηλά έπρεπε να θέσουμε τον πήχη για να κατακτήσουμε κι εμείς το Champions League”.
H Putellas ήξερε. Αλλά δεν φτάνει να ξέρεις μόνο. Πρέπει να το έχεις και μέσα σου. Όπως είπε και η ίδια , “ο δρόμος ήταν ανοιχτος. Δουλειά , δουλειά , σκληρή δουλειά. Ποτέ δεν αμφιβάλλαμε για το αν θα άξιζε η προσπάθεια μας. Και δύο χρόνια μετά αποδείξαμε ότι άξιζε ο κόπος”. Η Μπαρτσελόνα αντιμετώπισε στον τελικό του Champions League στο Γκέτεμποργκ την Τσέλσι , έχοντας ήδη κατακτήσει το πρωτάθλημα. Λίγες μέρες πριν από το παιχνίδι η Putellas ένιωσε ενοχλήσεις. Μυϊκός τραυματισμός. Σκληρή πνευματική δουλειά και ξεκούραση συνέβαλαν στο να αγωνιστεί ως βασική. Σκόραρε από την άσπρη βούλα , η Μπαρτσελόνα συνέτριψε την Τσέλσι με 4-0 και κατέκτησε το τρόπαιο.
Η 28χρονη επανήλθε δύο εβδομάδες αργότερα στον τελικό του κυπέλλου απέναντι στην Λεβάντε. Η Μπαρτσελόνα επικράτησε με 4-2 , αυτή σκόραρε δύο φορές και αναδείχτηκε MVP του τελικού αλλά και πρώτη σκόρερ της διοργάνωσης. Συνολικά την περασμένη σεζόν σημείωσε 26 τέρματα , τα περισσότερα από κάθε άλλη χαφ στην Ευρώπη σε όλες τις διοργανώσεις. Τα κατάφερε. Η ομάδα που αγάπησε , με αυτήν ηγέτιδα και αρχηγό έκανε τρέμπλ , κάτι που επιτυγχάνεται για πρώτη φορά από έναν Ισπανικό σύλλογο.
Η Alexia Putellas ήταν χωρίς αμφιβολία η κορυφαία παίκτρια του 2021. Αυτήν ανέδειξαν η UEFA , η FIFA , η IFFHS και η ECA. Η αρχηγός της Μπαρτσελόνα βραβεύτηκε ως η κορυφαία χαφ από την UEFA , μπήκε στην καλύτερη ενδεκάδα της διοργάνωσης , ενώ αναδείχθηκε ως η κορυφαία παίκτρια της εθνικής Ισπανίας για το 2021. Φυσικά η μεγαλύτερη διάκριση από όλες ήταν η κατάκτηση της Χρυσής Μπάλας , που αποδόθηκε στην ίδια στις 29 Νοεμβρίου.
Αυτή ήταν η μέρα που η Alexia Putellas έγινε πραγματικά γνωστή στο παγκόσμιο ποδοσφαιρικό στερέωμα. Ήταν μόλις η 3η απονομή Χρυσής Μπάλας σε γυναίκα , με τις Ada Hegerberg (Λυόν) και Megan Rapinoe (ΟΛ Ρέιν) να κερδίζουν τις προηγούμενες δύο το 2018 και το 2019 αντίστοιχα. Αναμφίβολα πρόκειται για ακόμα μια θετική εξέλιξη αναφορικά με την πρόοδο και την διαφήμιση του γυναικείου ποδοσφαίρου. Η Putellas άφησε πίσω της στην ψηφοφορία την συμπαίκτρια της Jenni Hermoso και την Sam Kerr της Τσέλσι για να κατακτήσει το βραβείο.
“Θέλω να ευχαριστήσω τις συμπαίκτριες μου. Πρόκειται για ατομικό βραβείο, αλλά είναι αναμφισβήτητα ομαδικό βραβείο. Σε όλους τους προπονητές που πίστεψαν σε μένα, τους φιλάθλους, που ελπίζω να συνεχίσουν να απολαμβάνουν αυτό που κάνουμε, τον σύλλογο, στην 122η επέτειό του, και το πεπρωμένο που με έφερε να σηκώσω αυτό το τρόπαιο σήμερα… και στην οικογένειά μου”. Όμως , το άτομο στο οποίο η Alexia ήθελε να αφιερώσει το βραβείο ήταν ο εκλιπών πατέρας της. “Ελπίζω να είσαι περήφανος για την κόρη σου. Αυτό είναι για σένα μπαμπά , όπου κι αν είσαι”.
Η ίδια έχει δώσει τους δικούς τις αγώνες , μαζί με πολλές Ισπανίδες παίκτριες , προκειμένου να υπερασπιστούν τα δικαιώματα τους , διεκδικώντας μεταξύ άλλων αύξηση του κατώτατου μισθού , πρόληψη για τις έγκυες παίκτριες και ύπαρξη ιατρικού team σε όλες τις ομάδες. Το 2019 ο οργανισμός “Asociacion de Futbolistas Espanoles” αποτελούμενος από περίπου 200 παίκτριες από όλες τις ομάδες αποφάσισε να κατέβει σε απεργία προκειμένου να διεκδικήσει καλύτερες συνθήκες εργασίας.
Το πιο σημαντικό που πρέπει να μείνει σε όλους από την ιστορία και την πορεία της Alexia Putellas δεν είναι τα αγωνιστικά της κατορθώματα. Η Putellas είναι ένα role model για τα νεα παιδιά , αγόρια και κορίτσια , λόγω της ταπεινότητας της , του ήθους της , για αυτό που πρεσβεύει σαν άνθρωπος. “Πιστεύω πως οι επόμενες γενιές δεν θα μεγαλώσουν σε ένα άνισο περιβάλλον. Οι αθλητές έχουμε κοινωνική ευθύνη όπως όλοι οι άλλοι έτσι; Έχουμε φωνή”.
Ένα κορίτσι που μεγάλωσε βλέποντας τα είδωλα της (Iniesta , Ronaldinho) να αγωνίζονται στο “Camp Nou” αλλά δεν πίστευε ποτέ ότι θα έρθει στη θέση τους επειδή δεν ήταν αγόρι, τα κατάφερε. Στις 30 Μαρτίου , 91.553 θεατές (αριθμός ρεκόρ για αγώνα γυναικών) έσπευσαν στο “Camp Nou” για να παρακολουθήσουν την γυναικεία ομάδα της Μπαρτσελόνα απέναντι στην αντίστοιχη της Ρεάλ Μαδρίτης για τα προημιτελικά του Champions League γυναικών. Ένα παιχνίδι-σταθμός στην ιστορία του γυναικείου ποδοσφαίρου , που άπαντες ελπίζουν πως θα αλλάξει προς το καλύτερο την μοίρα όλων των γυναικών που κλοτσούν την στρογγυλή θεά.
Το όνειρο έγινε πραγματικότητα. Χιλιάδες μικρά κορίτσια βρέθηκαν στις κερκίδες του γηπέδου για να παρακολουθήσουν τα είδωλα τους. Όλα αυτά τα παιδιά πλέον πιστεύουν , βλέποντας την Putellas και τις συμπαίκτριες της , πως μπορούν και αυτά μια μέρα να έρθουν στην θέση τους. Και όπως έχει πει και η ίδια η Putellas στην βράβευση της ως η καλύτερη Καταλανή παίκτρια για το 2021 : “ Σε όλα τα αγόρια και κορίτσια που αγαπούν το σπορ , σας συμβουλεύω να μην σταματήσετε και να παλέψετε για να πραγματοποιήσετε τα όνειρα σας”.
