Προτού ξεκινήσει η φετινή χρονιά στη Ligue 1, το συντριπτικό ποσοστό των προβλέψεων ήθελαν τη Παρί στην κορυφή και την Μαρσέιγ πάλι ψηλά, να διεκδικεί τη δεύτερη προνομιούχα θέση που οδηγεί στους χρυσοφόρους ομίλους του Τσάμπιονς Λιγκ. Όμως, πιθανότατα κανείς μας δεν περίμενε πως σε κανένα σημείο της κούρσας και πίσω από τις δύο προαναφερθείσες θα βρίσκεται η Λοριάν, με την ομάδα του Le Bris να αποτελεί την ευχάριστη έκπληξη της σεζόν έως τώρα.
Μπαίνοντας στον Οκτώβρη, το κλάμπ από την Βρετάνη μετράει 7 νίκες στα πρώτα 9 ματς, μόλις μια λιγότερη σε σχέση με όσες σημείωσε συνολικά την περασμένη περίοδο. Πολλές δυσκολίες, πέρασε διάστημα με 7 συνεχόμενες ήττες, βρέθηκε στη ζώνη του υποβιβασμού, όμως έκανε σημαντικές νίκες στο φινάλε, συμπεριλαμβανομένου του “εξάποντου” απέναντι στην Σέντ Ετιέν με το εντυπωσιακό 6-2 και έσωσε την παρτίδα.
O Προπονητής
Η ομάδα διένυσε μια αρκετά επιτυχημένη, για τα δεδομένα της, περίοδο με τον Christian Gourcuff στον πάγκο, υπό τις οδηγίες του οποίου τερμάτισε 5 φορές στη πρώτη δεκάδα του πρωταθλήματος από το 2008 έως το 2014. Η Λοριάν είναι σύλλογος που παραδοσιακά αποτελεί “σκαλοπάτι” στην καριέρα πολλών ποδοσφαιριστών (Koscielny, Gignac, Gameiro, Bakary Kone, Guendouzi, Seydou Keita) και συνηθίζει να εμπιστεύεται παιδιά από τα “σπλάχνα” της, προωθώντας τα στην πρώτη ομάδα.
Δεν υπήρχε λοιπόν πιο ταιριαστό fit για την άκρη του πάγκου από τον Regis Le Bris. Ένας άνθρωπος που συνέβαλε στην αναμόρφωση των ακαδημιών της Ρεν, προτού αναλάβει τη θέση του director στις αντίστοιχες της Λοριάν το 2012. Τρία χρόνια αργότερα προωθήθηκε στη δεύτερη ομάδα όπου και εκτέλεσε χρέη προπονητή για μια επταετία, έως και φέτος. Ένας πραγματικός talent developer, συνεργάστηκε με τους Franck Haise και Julien Stephan, κατά το πέρασμα αμφότερων από τις ομάδες νέων του κλάμπ.
Ο Le Bris ανέλαβε την ανδρική ομάδα τον περασμένο Ιούνιο, σε μια ρισκαδόρικη κίνηση, καθώς αυτή είναι η πρώτη δουλειά του 46χρονου σε τέτοιο επίπεδο. Κάτοχος PhD σε Φυσιολογία και Βιομηχανική, με thesis βασισμένο στη βιομηχανική μελέτη του τρεξίματος και με πτυχίο πάνω στην ψυχολογική προετοιμασία των υψηλού επιπέδου αθλητών. Οι ιθύνοντες του κλάμπ επέλεξαν έναν άνθρωπο εκ των έσω και με βαρύνοντα ρόλο στην παραγωγική διαδικασία για να οδηγήσει την ομάδα στην επόμενη μέρα.
Το ονειρικό ξεκίνημα και το ρεκόρ.
Ούτε ο πιο αισιόδοξος οπαδός της Λοριάν δε περίμενε τέτοιο ξεκίνημα. Φτερά στα πόδια της ομάδας έδωσε το διπλό την πρώτη αγωνιστική στο τοπικό ντέρμπι της Βρετάνης απέναντι στην Ρέν (0-1), είχε τις μοναδικές απώλειες της στις πρώτες 4 αγωνιστικές εκτός έδρας, κόντρα σε Τουλούζ (2-2) και Λανς (5-2), με την ήττα στο “Bollaert” να αποτελεί και το μοναδικό “μελανό” σημείο της σεζόν έως τώρα. Από εκεί και ύστερα πάτησε γκάζι, πέτυχε σε τρία συνεχόμενα παιχνίδια 3 γκολ απέναντι σε Λυών, Ναντ και Οσέρ, πήρε τα δύο must-win με Κλερμόν (2-1 εντός) και Αζαξιό (0-1 εκτός), ενώ στο τελευταίο παιχνίδι πριν από λίγες ημέρες νίκησε και την Λιλ με 2-1 στο “Stade du Moustoir”.
Ο Le Bris έγινε ο πρώτος Γάλλος προπονητής στον 21ο αιώνα που καταφέρνει να συλλέξει 19 ποντους (και πλέον 22) στους πρώτους 8 αγώνες τις σεζόν, με τη Λοριάν να εντυπωσιάζει και να εκπλήσσει με την συγκέντρωση της σε μεγάλα κομμάτια του παιχνιδιού. Στα καλά χρόνια με τον Gourcuff στον πάγκο, η Λοριάν είχε συγκεκριμένη ταυτότητα μέσα στο γήπεδο, όντας αρκετά επιθετική, παίζοντας σε up-tempo. Εκείνες τις σεζόν πετύχαινε κοντά στα 50 γκολ, άλλοτε λίγο λιγότερα άλλοτε λίγο περισσότερα και μέχρι στιγμής είναι on pace για να καταφέρει κάτι αντίστοιχο και φέτος. Το λογικό είναι πως θα σταματήσει να σκοράρει με τόσο υψηλό ρυθμό (2.1 γκολ ανα αγώνα) και τέτοια ευστοχία (13.9 xG, 3η σε γκολ ανα τελική με 0.15), όμως μέχρι στιγμής εκμεταλλεύεται και τη ρέντα της, παρότι είναι προτελευταία σε κατοχή της μπάλας στο πρωτάθλημα με 40% μέσο όρο. Της αρέσει να κλέβει μπάλες και να βγαίνει με ταχύτητα στη κόντρα, όντας μια εξαιρετικά επικίνδυνη και αποτελεσματική counter-attacking ομάδα.
Οι προσθαφαιρέσεις, ο νεανικός κορμός στα χαφ και οι αθόρυβοι εργάτες.
Εκτός από την αλλαγή στην άκρη του πάγκου, η ομάδα προχώρησε σε μερικό “λίφτινγκ”, άλλαξε τα ¾ της άμυνας της, ο Le Bris δείχνει απόλυτη εμπιστοσύνη στους φερέλπιδες ποδοσφαιριστές του ρόστερ και έχει δημιουργήσει μια ομάδα με όλη τη σημασία της λέξης. Η Λοριάν αμύνεται σωστά, άπαντες καταπίνουν πολλά χιλιόμετρα μέσα στο γήπεδο και κάνουν πράξη το “ένας για όλους και όλοι για έναν”. Πρώτοι σε pressures στο αμυντικό τρίτο σε όλο το πρωτάθλημα, πρώτοι σε clearances, τρίτοι σε tackles στο δικό τους τρίτο, τέταρτοι σε blocks. Δεν ενοχλεί η Λοριάν τους αντιπάλους ψηλά, αμύνεται σε πιο χαμηλά μέτρα και κοιτάει να έχει κοντά τις γραμμές όντας αρκετά compact.
Στην πλειοψηφία των αγώνων ο Le Bris έχει παρατάξει την ομάδα του σε σχηματισμό 4-2-3-1, διατηρώντας σταθερό κορμό παικτών με μότο το “ομάδα που κερδίζει δεν αλλάζει”. Είναι χαρακτηριστικό το ότι οι 9 από τους 11 που ξεκίνησαν στο πιο πρόσφατο ματς απέναντι στη Λιλ έχουν πάρει τη φανέλα σπίτι, έχοντας βρεθεί στην βασική ενδεκάδα σε όλα τα παιχνίδια έως τώρα.
Εμπειρία και μεγαλύτερη ποιότητα προσφέρει ο Mvogo κάτω από τα γκολπόστ, τερματοφύλακας που γνωρίσαμε από την παρουσία του σε Γιάνγκ Μπόις και Αιντχόφεν. Τον αγόρασε φέτος το καλοκαίρι η Λοριάν και μέχρι στιγμής τα πηγαίνει μια χαρά, έχοντας παράλληλα θετικό πρόσημο +1.5 στα Post-shot xG. Μεγάλη σταθερά στο κέντρο άμυνας ο Julien Laporte, πρώτος σε clearances και έκτος σε block στο πρωτάθλημα, έχει κάνει δίδυμο με τον νεοαποκτηθέντα και δεύτερο σε clearances Montassar Talbi, για τον οποίο η γαλλική ομάδα δαπάνησε 1.5 εκατομμύριο για να τον αποκτήσει από την Ρούμπιν Καζάν. Στα φτερά υπάρχει η απαραίτητη ασυμμετρία, με τον πιο τεχνίτη και δεύτερο γηραιότερο του συνόλου Le Goff στα αριστερά και τον μαχητικό Kalulu στα δεξιά. Ο τελευταίος, αδερφός των Aldo και Pierre Kalulu, ήταν κομβικός απέναντι στη Λιλ βγάζοντας υπέροχη διαγώνια μπαλιά στη φάση του δεύτερου γκολ.
Στα χαφ υπάρχει ο αρχηγός Abergel, o συνδετικός κρίκος μεταξύ άμυνας και επίθεσης. Παίζει σε double pivot δίπλα στον Le Fee όταν η ομάδα αμύνεται σε σχηματισμό 4-4-1-1, sole pivot παίρνοντας τη πρώτη πάσα από την άμυνα σε φάση επίθεσης, με τον Le Fee να ανεβαίνει ψηλά δίπλα στον Panceau και στην ευθεία με τα δύο εξτρέμ, δημιουργώντας ουσιαστικά ένα 4-1-4-1. Ο αρχηγός κάνει τη βρώμικη δουλειά, μαζεύει τα “σκουπίδια” ανακυκλώνοντας την κατοχή και δίνει την απαραίτητη ελευθερία στον Le Fee να κάνει πράγματα στο επιθετικό κομμάτι. Καθόλου τυχαίο το γεγονός πως ο Laurent Abergel ήταν πρώτος σε tackles, pressures και ψηλά σε interceptions την τελευταία διετία στη Ligue 1, νούμερα που επιβεβαιώνουν αυτό που βλέπουμε μέσα σε ένα παιχνίδι. Ένας αθόρυβος εργάτης που κουμπώνει τέλεια στο σχήμα, αποκτήθηκε από την Νανσί έναντι μόλις 500 χιλιάδων προ τριετίας και έχει δικαιολογήσει προ πολλού τα χρήματα.
Laurent Abergel, Lorient 2020-2021 – Radar
He led the Big 5 Leagues in total pressures and pressure regains last season. pic.twitter.com/vdCCxMtQaB
— Crab Stats Graphics (@CrabStats) July 29, 2021
Η Λοριάν μεσοαμυντικά έχει μεγαλύτερη εμπειρία, όμως ο μέσος όρος ηλικίας πέφτει όσο μετακινούμαστε προς τα εμπρός. Αναμφίβολα ο πιο ταλαντούχος από τους πέντε εναπομείναντες ο Enzo Le Fee, παιδί των ακαδημιών του συλλόγου με πολύ υψηλό ταβάνι. Γεννημένος το 2000, προωθήθηκε το 2018 στην πρώτη ομάδα, έχει πραγματοποιήσει ήδη δύο γεμάτες σεζόν στη Ligue 1 με 36 αγώνες έκαστος, όμως φέτος δείχνει πραγματικά να βρίσκει τα πατήματα του μέσα στο γήπεδο και να ξέρει ακριβώς τι να κάνει και πως να κινηθεί. Elegant μέσος, πολύ υψηλή τεχνική κατάρτιση, έχει μεγαλύτερη ελευθερία κινήσεων και τον βλέπουμε να βγάζει μεγαλύτερη αποφασιστικότητα στις ενέργειες του. Receiving οκτάρι, μπορεί να πάρει τη μπάλα και με πρόσωπο και με πλάτη και να απειλήσει την αντίπαλη εστία. Του αρέσει να λειτουργεί και ως σκαλοπάτι στο build-up πατώντας γραμμή στα αριστερά, με τον Le Goff να ανεβαίνει πιο πάνω. Δε παρατάει φάσεις, πρεσάρει, έχει ήδη 2 γκολ και 1 ασίστ φέτος ενώ είναι ψηλά σε αρκετές στατιστικές κατηγορίες που αφορούν δημιουργία και εκτέλεση. Σημείωσε ένα εκπληκτικό φάουλ απέναντι στη Λυών, ενώ ξεχώρισε και σε παιχνίδι της εθνικής U21 της Γαλλίας απέναντι στην αντίστοιχη της Γερμανίας.
Vous prendrez quoi pour le petit-déjeuner ?
Est-ce qu'un coup-franc d'@enzolefee_ vous conviendrait ? 🪄😋 pic.twitter.com/2kcKDxcgER— FC LORIENT 🐟 (@FCLorient) September 8, 2022
Enzo Le Fee vs Germany (U21) @enzolefee_ 🪄pic.twitter.com/4u7rwf4nNS
— Matolisso (@Matolisso) September 23, 2022
Είναι στους στόχους της ομάδας η προώθηση παικτών από την ακαδημία. Εκτός του Le Fee, τον ίδιο δρόμο ακολούθησαν τόσο ο Dango Ouattara (2002) όσο και ο Julien Ponceau (2000). Ο πρώτος, ταχυδυναμικός και βιρτουόζος εξτρέμ με καταγωγή από τη Μπουρκίνα Φάσο, έφτασε πριν από δυόμιση χρόνια στη Γαλλία και πέρσι ανέβηκε στην πρώτη ομάδα καταγράφοντας ολιγόλεπτες συμμετοχές. Εμφανίζεται πολύ πιο βελτιωμένος στη δεύτερη σεζόν του, δεύτερος σε γκολ (4) και πρώτος σε ασίστ (4), με μεγάλη επιρροή στη δημιουργία της ομάδας. Καλός χειριστής της μπάλας, ενεργεί καλά τόσο υπό πίεση όσο και σε μικρούς χώρους. Έχει κερδίσει και δύο πέναλτι, δε φοβάται να πάει στο ένας εναντίον ενός, μοναδικό μελανό σημείο η κόκκινη κάρτα (2 κίτρινες) που αντίκρισε στο πιο πρόσφατο παιχνίδι απέναντι στη Λιλ. Σίγουρα δε μπορεί να θεωρηθεί finished product όμως έχει τα στοιχεία για να γίνει η επόμενη μεγάλη πώληση της Λοριάν μαζί με τον Le Fee. Ο σύλλογος από τη Βρετάνη συνηθίζει κάθε χρόνο να παραχωρεί τουλάχιστον έναν ποδοσφαιριστή με μεγάλο potential. Το 18/19 ήταν ο Matteo Guendouzi (8 εκατομμύρια), το 19/20 ο Alexis Claude-Maurice (13 εκατομμύρια), το 20/21 ο Illan Meslier (6.5 εκατομμύρια), το 21/22 ο Yoanne Wissa (10 εκατομμύρια) και φέτος ο Armand Lauriente (10 εκατομμύρια). Ακολουθούν οι προαναφερθέντες.
O Lauriente ξεκίνησε βασικός στα πρώτα παιχνίδια της σεζόν και μάλιστα πέτυχε ένα εκπληκτικό φάουλ απέναντι στην Τουλούζ, προτού αποχωρήσει την τελευταία ημέρα των μεταγραφών για την Ιταλία και τη Σασσουόλο. Το κενό που άφησε στη μια άκρη το καλύπτει ο Stephane Diarra, 24χρονος Ιβοριανός που αποκτήθηκε το 2020 έναντι 2.5 εκατομμυρίων από τη Λε Μαν. Είναι αυτός με τις λιγότερες ενέργειες με τη μπάλα από τους τρείς πίσω από τον Moffi, βοηθάει αρκετά τακτικά όντας συνεπής, πολλά τρεξίματα στη πτέρυγα. Περισσότερο αξιόλογος ο Julien Ponceau, ξεχώρισε στη U19 της ομάδας και σε ηλικία 18 ετών έκανε ντεμπούτο με την μεγάλη. Πέρσι πέρασε ολόκληρη τη σεζόν στο μεγάλο “σχολείο” που λέγεται Ligue 2 με τη φανέλα της Νιμ, κατηγορία στην οποία μπορεί κανείς να ανακαλύψει αρκετά “διαμαντάκια”.
Ο 21χρονος απέκτησε πολύτιμες εμπειρίες στο γαλλικό νότο, έπαιξε σε όλα τα παιχνίδια του περσινού πρωταθλήματος, στη συντριπτική πλειοψηφία αυτών ως βασικός, μετρώντας 3 γκολ και 1 ασίστ. Ένας ακόμη καλός χειριστής στον άξονα του Le Bris, λειτουργεί εξαιρετικά ως μεσάζων στη μετακίνηση της μπάλας προς την επίθεση, έχει δώσει και 2 ασίστ στα 287 λεπτά συμμετοχής έως τώρα. Έχει μοιραστεί τον χρόνο συμμετοχής με τον Bonke Innocent, έναν πιο εργατικό χαφ που παίζει πιο πίσω ανεβάζοντας ψηλότερα τον Le Fee. Περιμένουμε να δούμε και τον Adil Aouchiche (2002), σούπερ ταλέντο, ένα ακόμα από την ακαδημία της Παρί, υπήρχαν πολύ υψηλές προσδοκίες και όλοι μιλούσαν και έγραφαν για ένα generational ταλέντο, όμως ο 20χρονος δεν κατάφερε να ξεχωρίσει σε επίπεδο ανδρών με τη Σεντ Ετιέν και μεταπήδησε στη Λοριάν. Στο κάδρο και ο Theo Le Bris, ανιψιός του προπονητή και ήρωας απέναντι στη Λιλ πετυχαίνοντας ένα πολύ ωραίο τέρμα στα τελευταία λεπτά, το πρώτο του σε επαγγελματικό επίπεδο. Μια ημέρα πριν το παιχνίδι είχε τα 20α γενέθλια του και το γιόρτασε με τον καλύτερο τρόπο. Γεννημένος στη Βρετάνη, ακολούθησε όλο το δρόμο έως και τη μεγάλη ομάδα, κάνοντας πριν από ένα χρόνο το ντεμπούτο του κόντρα στην ομάδα που πέτυχε και το πρώτο του τέρμα.
Théo Le Bris (2002) 🇫🇷 potentially wins the game off the bench for Lorient with an excellent goal! pic.twitter.com/znAFv0xGty
— The Next Wave (@_TheNextWave) October 2, 2022
Η ακριβή αλλά γεμάτη επιθετική γραμμή.
Στο ποδόσφαιρο συνήθως συμβαίνει το εξής. Για να πάρεις αξιόλογο τερματοφύλακα και σέντερ φορ με καλή/ές σεζόν στη πλάτη πρέπει να “τα σκάσεις”. Ακριβώς αυτό έκανε και η Λοριάν το 2020, όταν δαπάνησε συνολικά 17 εκατομμύρια σύμφωνα με το Transfermarkt για να πραγματοποιήσει τις δύο πιο ακριβές προσθήκες στην ιστορία της. Αυτές του Adrian Grbic από την Κλερμόν (9 εκατομμύρια) και του Terem Moffi από την βελγική Κόρτραϊκ (8 εκατομμύρια). Αμφότεροι σε νεαρή ηλικία τότε, 23 ο πρώτος και 21 ο δεύτερος, με τον Αυστριακό να έχει σημειώσει 17 τέρματα στη Ligue 2 την περασμένη σεζόν και τον Moffi 4 σε 7 αγώνες από τον Ιανουάριο ως και τον Μάρτιο του 2020, όταν και η αγωνιστική περίοδος σε Βέλγιο και Γαλλία διεκόπη οριστικά λόγω πανδημίας.
Αυτός που προσέφερε και συνεχίζει να προσφέρει και με το παραπάνω είναι ο Νιγηριανός. 14 γκολ στην παρθενική του χρονιά, 8 πέρσι, φέτος μετράει ήδη 6 στους πρώτους 9 αγώνες. Πολλά αθλητικά προσόντα, ταχυδυναμικός με εξαιρετικό κορμί, το σημείο αναφοράς στην επίθεση της Λοριάν. Σκοράρει με όλους τους τρόπους, μια επάφη, tap in, με πέναλτι, ύστερα από γρήγορο κουβάλημα στο ανοιχτό γήπεδο. Βρίσκει λίγες για τη θέση του (2.15 /90′) αλλά αρκετά αξιόλογες τελικές. Ακόμα και χωρίς τα πέναλτι είναι πολύ ψηλά σε non-penalty xG , όντας 4ος στη Ligue 1 με 4.1, ενώ είναι στην ίδια θέση και σε non-penalty xG ανά τελική, με 0.24 ανά προσπάθεια. Η Λοριάν είναι ομάδα που βρίσκει λίγες αλλά αξιόλογες ευκαιρίες και ο Moffi είναι και στις τρείς σεζόν του ψηλά στις παραπάνω στατιστικές κατηγορίες. Θα είχε σίγουρα μεγαλύτερη αναγνωρισιμότητα αν δεν υπήρχε τόσο μεγάλο βάθος και ανταγωνισμός στη θέση του σέντερ φορ στην εθνική Νιγηρίας. Ο Grbic από την άλλη έχει μόλις 5 γκολ σε 50 εμφανίσεις με τους “μπακαλιάρους”, έχοντας παίξει στα περισσότερα παιχνίδια ως αλλαγή. Δεύτερος στην ιεραρχία πίσω από τον Moffi βρίσκεται ο Ibrahima Kone (1999), που μετακινήθηκε στη δυτική Γαλλία από την Eliteserien και τη Σάρπσμποργκ τον περασμένο Ιανουάριο.
Ο στόχος της σεζόν δεν αλλάζει.
Παρά το φανταστικό ξεκίνημα, είναι δεδομένο πως στη Βρετάνη έχουν ως κύριο μέλημα την παραμονή στη κατηγορία. Ειδικά σε μια χρονιά στην οποία έχουμε διαφοροποιήσεις, καθώς θα υποβιβαστούν τέσσερις ομάδες, προκειμένου να μειωθούν οι συμμετέχουσες στην Ligue 1 από το 2023/24 και έπειτα. Τέτοια εποχή πέρσι ξεκίνησε η κατρακύλα της Λοριάν με τις συνεχόμενες ήττες και είναι δεδομένο πως κανένας δεν θέλει να επαναληφθεί κάτι αντίστοιχο φέτος. Το πρόγραμμα είναι σχετικά ευνοϊκό και το σύνολο του Le Bris θα έχει την ευκαιρία να μαζέψει κάποιους έξτρα πόντους έως και την διακοπή του Μουντιάλ οι οποίοι θα αποδειχθούν “χρυσάφι” στην οικονομία του πρωταθλήματος.
