Η βελτιωμένη εθνική Γεωργίας ατενίζει με αισιοδοξία το μέλλον

Κοινοποίηση

Ο Kevin De Bruyne δεν αγαπά ιδιαίτερα το Nations League, χαρακτηρίζοντας τα παιχνίδια “glorified friendlies”, δοξασμένα φιλικά δηλαδή. Εξήγηση υπάρχει, καθώς αρκετοί ποδοσφαιριστές με 50 και 60 παιχνίδια στην πλάτη τους αναγκάζονται να παίξουν άλλα 4 στα μέσα του Ιουνίου, αντί να κάνουν διακοπές γεμίζοντας τις μπαταρίες τους ενόψει της νέας σεζόν. Βέβαια, αυτή είναι η μια όψη του νομίσματος. Γιατί, για χώρες όπως η Γεωργία για παράδειγμα, το Nations League σημαίνει πάρα πολλά και υπάρχει μεγάλο κίνητρο για αρκετούς λόγους. 

Οι Γεωργιανοί πανηγυρίζουν τη πιο πρόσφατη νίκη τους
Οι Γεωργιανοί πανηγυρίζουν τη πιο πρόσφατη νίκη τους

Οι Γεωργιανοί έχουν αναγεννηθεί με τον Willy Sagnol στον πάγκο και ο πρώην διεθνής με την εθνική Γαλλίας και πολυνίκης τροπαίων με την Μπάγερν Μονάχου προσπαθεί να πάρει το 100% από μια “φουρνιά” ποδοσφαιριστών με μπόλικο ταλέντο. Το υπάρχον ρόστερ της εθνικής Γεωργίας, προεξέχοντος του Khvicha Kvaratskhelia (21 ετών), είναι σίγουρα αυτό με το περισσότερο ταλέντο και το μεγαλύτερο ταβάνι εδώ και κάμποσα χρόνια. Προ διετίας και πιο συγκεκριμένα τον Νοέμβριο του 2020, η Γεωργία βρέθηκε πραγματικά κοντά στο να παίξει για πρώτη φορά ,ως ανεξάρτητο κράτος και οχι ως μέλος της Σοβιετικής Ένωσης,  σε μια μεγάλη διοργάνωση. Μέσω του Nations League και πιο συγκεκριμένα του Path D, έφτασε στον τελικό των πλει-όφ έχοντας επικρατήσει με 1-0 της Λευκορωσίας, όμως ηττήθηκε στο κρίσιμο παιχνίδι με 0-1 από τους Σκοπιανούς χάρη σε ένα γκολ του Goran Pandev.

Η ατυχία χτύπησε την πόρτα στους Γεωργιανούς σε εκείνα τα παιχνίδια, καθώς ο Kvaratskhelia απουσίαζε διότι είχε βρεθεί θετικός στον COVID. Μετά τον αποκλεισμό, ο Vladimir Weiss αποτέλεσε παρελθόν από τον πάγκο της εθνικής ύστερα από μια αρκετά απογοητευτική τετραετία, ακόμα μια στον 21ο αιώνα για την Γεωργία. Το εγχείρημα Cooper στα late 00s απέτυχε παταγωδώς. Κάτι παρόμοιο θα μπορούσαμε να πούμε και για την πενταετή θητεία του Ketsbaia από το 2009 έως το 2014. Η ομοσπονδία της Γεωργίας είδε πως το τωρινό υλικό και η νέα γενιά ποδοσφαιριστών έχει το potential ώστε να φτάσει και να ξεπεράσει την φήμη παλαιών θρύλων της χώρας, όπως ο Shota Arveladze, ο Levan Kobiashvili, ο Kakha Kaladze ή των ακόμα γηραιότερων Alexander Chivadze και Slava Metreveli, που αγωνίστηκαν με την Σοβιετική Ένωση σε EURO και Παγκόσμια Κύπελλα μεταξύ της δεκαετίας του ‘60 και του ‘80.

Από αριστερά προς τα δεξιά : Kobiashvili,Lomaia,Arveladze

 Έτσι, προχώρησε στην πρόσληψη του Willy Sagnol πριν από 16 μήνες και τα έως τώρα αποτελέσματα δικαιώνουν απόλυτα αυτούς που οδηγήθηκαν σε αυτή την επιλογή. Σε 17 αγώνες με τον Sagnol στον πάγκο, η Γεωργία αριθμεί 8 νίκες, 2 ισοπαλίες και 7 ήττες, με την τελευταία να έρχεται απέναντι στην εθνική μας ομάδα στις 9 Οκτώβρη του 2021. Από τότε και στο εξής η Γεωργία μετράει 8 σερί ματς χωρίς ήττα, ενώ έχει σημειώσει μερικές εντυπωσιακές επιτυχίες για τα δεδομένα της, όπως το 2-0 απέναντι στην Σουηδία τον Νοέμβρη και τις εμφατικές νίκες με 2-5 και 0-3 κόντρα σε Βουλγαρία και Βόρεια Μακεδονία, που σημειώθηκαν τις προηγούμενες ημέρες. Το σύνολο του Sagnol βρίσκεται στην κορυφή του 4ου ομίλου της Γ’ κατηγορίας στο Nations League και χρειάζεται 4 βαθμούς για να εξασφαλίσει και μαθηματικά την άνοδο στην δεύτερη.

O ομοσπονδιακός τεχνικός, ο Γάλλος Willy Sagnol

Το υπάρχον ρόστερ της Γεωργίας διαθέτει ποδοσφαιριστές που παίζουν κυρίως εκτός χώρας και είναι απλωμένοι σε κάθε γωνία του πλανήτη. Από την Νότια Κορέα και την Αυστραλία, έως την Πολωνία και την Ισπανία. Την τιμητική της έχει η Ντιναμό Μπατούμι, καθώς στην πρωταθλήτρια Γεωργίας ανήκουν οι 8 από τους 10 ποδοσφαιριστές του ρόστερ που αγωνίζονται αυτή τη στιγμή στο εγχώριο πρωτάθλημα. Σε αυτή την οκτάδα συγκαταλέγεται και ο Kvaratskhelia, που επέστρεψε στην πατρίδα του για να παίξει εκεί ως δανεικός από την Ρούμπιν Καζάν, μέχρι να ενταχθεί και επίσημα στην Νάπολι πριν την έναρξη της ερχόμενης σεζόν. Ο 21χρονος εξτρέμ ηγείται μιας ομάδας με σχετικά χαμηλό μέσο όρο ηλικίας (25.8 έτη) και ο ίδιος αποτελεί το “διαμάντι 24 καρατίων” του γεωργιανού ποδοσφαίρου. Οι περισσότεροι Έλληνες θα τον θυμούνται από το παιχνίδι της εθνικής μας απέναντι στην Γεωργία τον Μάρτιο του 2021 στην Τούμπα (1-1), σε ένα ματς στο οποίο ο Kvaratskhelia ξεχώρισε και πέτυχε το μοναδικό γκολ της ομάδας του. Ηγετική παρουσία στα τρία πρόσφατα παιχνίδια του ομίλου για το Nations League, με τον νεαρό εξτρέμ να κάνει ότι θέλει απέναντι στους αντιπάλους του, όντας στον πίνακα των σκόρερ και στα τρία ματς, ενώ μοίρασε και δύο ασίστ. 

Εκτός του “φανταχτερού” Kvaratskhelia, υπάρχουν ακόμη τρία πολύ αξιόλογα prospect κάτω των 23 ετών που δεν είναι ιδιαιτέρως οικεία στο ευρύ κοινό. Ο πιο γνωστός του “γκρουπ” είναι ο Giorgi Mamardashvili, 21 ετών τερματοφύλακας της Βαλένθια. Εντυπωσίασε με τις εμφανίσεις του στην πρώτη του χρονιά στην La Liga, κράτησε 8 φορές ανέπαφη την εστία του σε 18 αγώνες. Θηριώδης (1.97), με εξαιρετικά ρεφλέξ και αριστεροπόδαρος, αποκτήθηκε έναντι σχεδόν ενός εκατομμυρίου από την Ντιναμό Τιφλίδας και σιγά σιγά “ψήνεται” ώστε να αντικαταστήσει τον γερόλυκο Loria, ο οποίος τα έφαγε τα “ψωμιά” του, μεταξύ άλλων, σε Ελλάδα και Κύπρο. Στην μετά-Shota Arveladze εποχή, η Γεωργία αναζητά έναν φορ που να έχει καλή επαφή με τα δίχτυα. Ίσως και να τον βρήκε, στο πρόσωπο του George Mikautadze, επίσης γεννημένου στο millenium (όπως ο Mamardashvili) επιθετικού της Μετς, ο οποίος έχει στην πλάτη του δύο αρκετά παραγωγικές χρονιές με την φανέλα της βέλγικης Σεραϊνγκ. Σέντερ φορ που βρίσκεται στη φάση και έρχεται εύκολα στην τελική (3.4 σουτ /90’ στο βελγικό πρωτάθλημα,10ος) έκανε μικρό underperforming σκοράροντας 9 γκολ από τελικές αξίας 12.4 xG φέτος. Γαλλοαναθρεμένος, έκανε ντεμπούτο επί Sagnol και πέτυχε το δεύτερο του τέρμα με την εθνική απέναντι στο Γιβραλτάρ προ ημερών. 

Συνομήλικος (2001 γεννηθείς) του Kvaratskhelia και συμπαίκτης του στην Ντιναμό Μπατούμι είναι ο Zuriko Davitashvili, ποδοσφαιριστής που αγωνίζεται και στις τρεις θέσεις πίσω από τον επιθετικό. Συμπαίκτης του Kvaratskhelia στη Ρούμπιν, μεταπήδησε στην Άρσεναλ Τούλα και από εκεί -για τους ευνόητους λόγους- πίσω στην Γεωργία τον περασμένο Απρίλιο. Μπορεί ο Mikautadze να θεωρείται πιο..φορ από τον Davitashvili, όμως ο παίκτης της Ντιναμό Μπατούμι ήταν αυτός που ξεκίνησε στην κορυφή της επίθεσης στα δύο ματς του ομίλου, σκοράροντας απέναντι στους Βούλγαρους. Οι τέσσερις προαναφερθέντες αποτελούν την βάση της εθνικής Γεωργίας για την επόμενη δεκαετία, όμως θετικές εντυπώσεις άφησε και ο Giorgi Tsitaishvili , επίσης 21χρονος, που παίζει με επιτυχία τόσο στο αριστερό όσο και στο δεξί άκρο σε άμυνα και επίθεση. Ο Sagnol τον χρησιμοποίησε ως μπακ-χαφ στο 3-6-1 και ο παίκτης που έχει αναδειχθεί από την φημισμένη ακαδημία της Ντιναμό Κιέβου ανταποκρίθηκε, δίνοντας ασίστ και δημιουργώντας τις περισσότερες ευκαιρίες απέναντι στους Σκοπιανούς. Λόγω του πολέμου αποχώρησε από την Ντιναμό και βρήκε ποδοσφαιρική στέγη ως δανεικός στην Βίσλα Κρακοβίας, η οποία υποβιβάστηκε. 

Ο Giorgi Tsitaishvili

Ο νεανικός “κορμός” του ρόστερ έχει μπολιαστεί με την απαραίτητη εμπειρία, με τον αρχηγό και τρίτο σε συμμετοχές, Guram Kashia, της Σλόβαν Μπρατισλάβας να ηγείται της άμυνας. Ο 34χρονος χρειάζεται μόλις 5 συμμετοχές για να ξεπεράσει τον συνοδοιπόρο του σε σύλλογο και εθνική, Jaba Kankava, που αποσύρθηκε από τις υποχρεώσεις του με την Γεωργία πριν από λίγους μήνες, σταματώντας στις 101 εμφανίσεις με το εθνόσημο στο στήθος. Στο πλευρό του Kashia βρίσκονται οι Davit Khocholava (Κοπεγχάγη , 29 ετών) και Otar Kakabadze ( Κρακόβια , 26 ετών), συνθέτοντας μια τριάδα με αρκετές παραστάσεις. Καριέρα σε διάφορους ευρωπαϊκούς συλλόγους κάνουν οι ποδοσφαιριστές που αγωνίζονται στην μεσαία γραμμή, με τον γυρολόγο αμυντικό μέσο Giorgi Aburjania (27 ετών) να “πιάνει λιμάνι” στον πορτογαλικό βορρά και πιο συγκεκριμένα στο Μπαρσέλος, αποτελώντας ενεργό μέλος (26 συμμετοχές) της “ευρωπαίας” Ζιλ Βισέντε, που έκανε εκπληκτική πορεία για τα δεδομένα της στο φετινό πρωτάθλημα. Ο Sagnol έχει την πολυτέλεια να φέρνει από τον πάγκο τον παραγωγικό Saba Lobzhanidze , που στα 27 του μέτρησε 8 γκολ και 8 ασίστ σε 37 αγώνες με την φανέλα της Χαταισπορ στην Τουρκία, αλλά και τον 26χρονο Otar Kiteishvili που βγάζει εδώ και μια τετραετία τα “προς το ζην” στην Αυστρία με την φανέλα της Στούρμ Γκράτς. 


Ποιο είναι το αγωνιστικό ταβάνι της εθνικής Γεωργίας; Άγνωστο. Οι πρόσφατες εμφανίσεις μαρτυρούν πως το μέλλον είναι ευοίωνο, αν και ο μεγάλος στόχος της συμμετοχής σε ένα μεγάλο τουρνουά παραμένει αντικειμενικά ένα πολύ δύσκολο εγχείρημα. Το σίγουρο είναι πως ο Sagnol και οι παίκτες του έχουν κερδίσει τον κόσμο της Γεωργίας, που θα κατακλύσει την ερχόμενη Κυριακή την “Dinamo Arena” της Τιφλίδας, έχοντας εξαντλήσει μέσα σε ένα διήμερο τα 55.000 εισιτήρια που κυκλοφόρησαν για το παιχνίδι απέναντι στην Βουλγαρία (12/6, 19:00). 

Διαβάστε επίσης

Κατηγορίες