Που βαδίζει η Λίβερπουλ ; Ο Νούνιες, ο Χάκπο και η ανάγκη για απαντήσεις

Κοινοποίηση

Η Λίβερπουλ περνάει με 3-1 από την έδρα της Άστον Βίλα. Ο Ντάργουιν Νούνιες χάνει 4 κλασικές ευκαιρίες στον αγώνα. Λίγες ώρες αργότερα “σκάει” η είδηση περί απόκτησης του Κόντι Χάκπο από την PSV Αιντχόφεν. Πόση υπομονή πρέπει να κάνουν οι φίλοι των “reds” με τον Ουρουγουανό; Τι θα προσφέρει ο νεοαποκτηθείς Ολλανδός άσος; Ο Μηνάς Βέργης συγκεντρώνει τις σκέψεις του σε ένα κείμενο και προσπαθεί να απαντήσει στα πολλαπλά ερωτήματα που έχουν δημιουργηθεί. 

Πήρα την απόφαση να γράψω το πρώτο μου blog. Δεν ήταν προγραμματισμένο. Έχω διαβάσει τόσα και τόσα μετά το παιχνίδι της Λίβερπουλ απέναντι στην Άστον Βίλα στο “Βίλα Πάρκ” και ήθελα να βγάλω από μέσα μου κάποιες σκέψεις για την ομάδα από το Μέρσεϊσάιντ και να δώσω τη δική μου (εναλλακτική) οπτική αναφορικά με το τι επιφυλάσσει το μέλλον για εκείνη. Δεν είμαι μάγος, ούτε έχω κάποια κρυστάλλινη σφαίρα για να ξέρω τι θα συμβεί. Στο παρακάτω μακροσκελές κείμενο θα προσπαθήσω να τακτοποιήσω τις σκέψεις μου χρησιμοποιώντας αμιγώς ποδοσφαιρική λογική και δεδομένα.

Θα πάρω τα πράγματα με την σειρά και θα πιάσω το πολύ φλέγον ζήτημα του Νούνιες. Φλέγον για εμάς τους “εξωτερικούς”, αυτούς που δεν έχουμε τη παραμικρή ιδέα του τι συμβαίνει στα αποδυτήρια της Λίβερπουλ. Το pricetag του Ουρουγουανού έβαλε από μόνο του πίεση στον ίδιο τον παίκτη. Ειδικά στο νησί, τρελαίνονται για τέτοιες περιπτώσεις. Η πλειοψηφία κόσμου και media αγνοεί παντελώς το τι γίνεται σε άλλα πρωταθλήματα, ειδικά σε non top-5 λίγκες, οπότε η περίπτωση Νούνιες ήταν κάτι άγνωστο για αυτούς.

Το slander, ο χλευασμός αν θέλετε, για τον παίκτη άρχισε νωρίς. Από χαμένες ευκαιρίες στα φιλικά. Η εικόνα του Νούνιες στο παιχνίδι του Community Shield με την Σίτι και το πολύ θετικό cameo που συνοδεύτηκε με γκολ και ασίστ στη πρεμιέρα με τη Φούλαμ ξεχάστηκαν γρήγορα λόγω της κοκορομαχίας με τον Άντερσεν που οδήγησε στην αποβολή του Ουρουγουανού. Έχουμε φτάσει τέλη Δεκέμβρη και είμαι βέβαιος πως αρκετοί δεν έχουν κατασταλάξει για το αν άξιζε η επένδυση. Και ορθώς πράττουν θα πω εγώ.

Η περίπτωση Νούνιες είναι περίπλοκη. Case study. Ο παίκτης με εξαιρετικά underlying numbers που δυσκολεύεται μπροστά στην εστία. Βρίσκεται εκεί που πρέπει, έχει σωστές θέσεις αλλά δεν την στέλνει μέσα. Είναι πρώτος σε non-penalty xG ανά ενενηντάλεπτο στην Πρέμιερ Λίγκ. Κάνενας ποδοσφαιριστής στα πέντε κορυφαία πρωταθλήματα δεν βρίσκει περισσότερες από τις 5.86 τελικές του Νούνιες ανά αγώνα. Ούτε ο Χάλαντ δεν έχει τέτοια νούμερα. Κι όμως, Νούνιες έχει 20 σουτ στον στόχο στην Πρέμιερ Λίγκ και μόλις 5 γκολ, ενώ ο Νορβηγός έχει το ασύλληπτο 18 γκολ σε 25 σουτ στο τέρμα.

Δυστυχώς ή ευτυχώς όμως, οι επιθετικοί κρίνονται με βάση την παραγωγικότητα τους. Όλοι οι σπουδαίοι σκόρερ χάνουν μεγάλες ευκαιρίες. Ο Νούνιες έχει απωλέσει 12 στο φετινό πρωτάθλημα.  Θέμα ψυχολογίας θα πω εγώ. Ο ποδοσφαιριστής που καλπάζει στο ανοιχτό γήπεδο αλλά ενεργεί λες και του έχουν δέσει τα μάτια όταν βρίσκεται μπροστά στην εστία. Αυτός που πέρσι τα έβαζε με κάθε πιθανό και απίθανο τρόπο στη Πορτογαλία και στο Τσάμπιονς Λιγκ, υπερβαίνοντας για διψήφιο αριθμό τα προσδοκώμενα (xG). Ο επιθετικός εκτός των άλλων θέλει και ρέντα. Γκολ – ρέντα – ψυχολογία. Ο Νούνιες τον Οκτώβρη τα είχε. Η αδεξιότητα του δε φεύγει, όμως καλύπτεται με τα γκολ.

 

Πολύ εργατικός, φανταστική δουλειά και κινήσεις χωρίς τη μπάλα, ο Κλόπ τον λατρεύει. Προσωπικά συνιστώ υπομονή. Το underperforming γυρίζει. Μη ξεχνάτε πως πρόκειται για ένα παιδί 23 ετών που δε γνωρίζει γρι αγγλικά. Και στην Μπενφίκα έτσι ξεκίνησε και την επόμενη σεζόν έσπασε όλα τα ρεκόρ. Αυτή η περίεργη περίπτωση ποδοσφαιριστή, αυτό το μείγμα τρομερών αθλητικών προσόντων και αδεξιότητας, μπορεί να εξελιχθεί σε κάτι τρομακτικό. Το δικό μου sum up θα γίνει του χρόνου το καλοκαίρι.

Κόντι Χάκπο πρό των πυλών 

Η Λίβερπουλ είναι “μανούλα” στο να κλείνει ποδοσφαιριστές χωρίς τα μέσα να πάρουν χαμπάρι. Κάτι τέτοιο συνέβη και στην περίπτωση του Κόντι Χάκπο. That escalated quickly. Οι “κόκκινοι” προσθέτουν ακόμα έναν παίκτη στη μεσοεπιθετική τους γραμμή. Είμαι βέβαιος πως η κίνηση αυτή δεν έχει καμία σχέση με τον Νούνιες. Δε θα έβαζα το χέρι μου στη φωτιά, αλλά δε νομίζω πως έχει να κάνει με το θέμα ανανέωσης του Φιρμίνο. Εικάζω πως αποκτήθηκε για να καλύψει το κενό που δημιουργήθηκε στο αριστερό άκρο της επίθεσης λόγω των τραυματισμών του Ντίας και του Ζότα, αποτελώντας παράλληλα επένδυση για το μέλλον.

Στο άκουσμα της είδησης δε σας κρύβω ότι προβληματίστηκα. Πως θα αξιοποιηθεί ο Χάκπο; Είναι η Πρέμιερ Λίγκ το πρωτάθλημα που του ταιριάζει; Γιατί η Λίβερπουλ δεν βουλώνει τις τρύπες στον άξονα; Υπάρχουν τα χρήματα ώστε να αποκτηθεί ο πολυπόθητος Τζούντ Μπέλιγχαμ ή τουλάχιστον ο Έντζο Φερνάντες; Ποια πολιτική ακολουθεί η Λίβερπουλ στις μεταγραφές έχοντας αποκτήσει τρεις παίκτες που μπορούν να παίξουν στην ίδια θέση; Τι λόγο έχει ο τρέχων αθλητικός διευθυντής, Τζούλιαν Γουόρντ, που θα αποτελέσει παρελθόν το καλοκαίρι;

Ο Χάκπο δεν είναι φορ. Έπρεπε να το γράψω με κεφαλαία κανονικά, αλλά τέλος πάντων. Αξιοποιείται καλύτερα στο φτερό και κυρίως όταν υποδέχεται τη μπάλα στο αριστερό μεσοδιάστημα. Ψηλός, καλός αθλητής, αρέσκεται να τρέχει με τη μπάλα, δημιουργεί με άνεση για τον εαυτό του, έχει τρομερή αυτοπεποίθηση. Μεγάλο ατού τα εκπληκτικά χτυπήματα της μπάλας, elite level, τόσο από στατικές φάσεις όσο και από open play. Αυτός είναι και ένας λόγος για τον οποίο έχει και πάρα πολλές ασίστ (12 φέτος στην Ερεντιβίζι). Παρότι ψηλός δεν φημίζεται για την ικανότητα του στον αέρα και το γεγονός αυτό αποτελεί τροχοπέδη στην αξιοποίηση του ως φορ. Κάνει καλές κινήσεις χωρίς τη μπάλα, είναι λίγο μονοδιάστατος στη ντρίμπλα, βρίσκει σχεδόν 4 τελικές ανά αγώνα επειδή εμπιστεύεται τα πόδια του. Ψάχνει πολλές φορές το 1-2, κερδίζει χώρο αν έχει ένα overlapping μπακ από πίσω του.

 

Εμπιστεύομαι τον Κλόπ, τον “agent” Βαν Ντάικ, εφόσον κατάφερε να προσαρμοστεί και να παίξει τόσο σύντομα ο Λουίς Ντίας, τότε κάτι αντίστοιχο εικάζω ότι θα συμβεί και με τον Χάκπο. Θα απαντούσα και στο ερώτημα “Που θα χωρέσουν όλοι αυτοί;”, όμως δε πιστεύω ότι θα καταφέρουν να μείνουν ταυτόχρονα άπαντες υγιείς για μεγάλο χρονικό διάστημα. Τα 42 εκατομμύρια, συν κάτι ψιλά μπόνους, θεωρώ πως είναι good value για το ίσως πιο hot, μαζί με τον Έντζο Φερνάντες, όνομα που αγωνίζεται σε μη κορυφαίο πρωτάθλημα.

Οικονομικός αναλυτής δεν είμαι. Δε γνωρίζω τι λεφτά υπάρχουν στην άκρη για να πραγματοποιηθούν και οι τρεις κινήσεις που γράφονται δεξιά και αριστερά (Άμραμπατ, Μπέλιγχαμ, Φερνάντες). Ή έστω δύο εξ αυτών. Η Λίβερπουλ βρίσκεται σε ένα κρίσιμο σταυροδρόμι σε όλα τα επίπεδα. Αγωνιστικά, πρέπει πάση θυσία να τερματίσει στην τετράδα για να ξαναβγεί στο Τσάμπιονς Λιγκ. Πολλοί ποδοσφαιριστές έχουν πατήσει τα 30 και οι κινήσεις που γίνονται “μυρίζουν” ανανέωση του υλικού και πτώση του μέσου όρου ηλικίας. Εκκρεμεί το πωλητήριο που έχει μπει από τους Αμερικανούς, αναμένουμε εξελίξεις και σε αυτό το θέμα.  Το σίγουρο είναι πως αν δεν κλείσουν οι “τρύπες” η ανησυχία του κόσμου θα παραμένει.

Μπορεί η Λίβερπουλ να ανταγωνιστεί μακροπρόθεσμα τα state-owned “μαγαζιά” (Μάντσεστερ Σίτι, Νιούκαστλ, ΠΣΖ) ακολουθώντας την ίδια πολιτική; Μήπως γίνει ένα εξ’αυτών; Ίδωμεν.

Διαβάστε επίσης

Κατηγορίες